25 juli: van Grand Canyon naar Phoenix

Na alle indrukken van de Grand Canyon van gisteren hebben we goed geslapen. Gilbert en ik worden vroeg wakker. Misschien omdat we met z'n vieren in 1 kamer slapen, ik heb geen idee, maar ik voel mij wel uitgerust dus dat is mooi want het wordt een lange dag.

Als ik naar de badkamer wil lopen, zie ik ineens iets bewegen op de grond. Dat blijkt Jordan te zijn. Hij werd gek van het gewoel van Patrick en heeft middenin de nacht heel zachtjes allemaal kussens gepakt om op de grond te gaan slapen. Gilbert was al eerder gewoon over hem heen gestapt. Hij had zijn bril niet op en dacht dat er gewoon een handdoek op de grond lag!

Afijn als we toch allemaal vroeg wakker zijn kunnen we mooi achter elkaar douchen, aankleden, koffers inpakken, uitchecken en opnieuw naar de Grand Canyon. Ik heb gisteren nog even snel gekeken naar de busroutes en wandelroutes. We hebben namelijk niet de hele dag de tijd want we moeten ook nog bijna 4 uur naar Phoenix rijden. 

Maar zoals dat wel vaker bij ons het geval is, lukt het uiteindelijk weer niet om vroeg richting de Grand Canyon te gaan. Na het uitchecken gaat Gilbert bellen met Hertz. We willen een andere huurauto. Het liefst natuurlijk de Range Rover maar in elk geval 1 met cruise control. We zitten in Phoenix vlakbij de luchthaven dus wellicht kunnen ze vast kijken of we de auto daar om kunnen ruilen. En we willen een andere navigatie.  Deze is megatraag, is niet geüpdatet en we zijn nu al een paar keer verkeerd gestuurd door dat ding, zelfs op een rechte weg! Zelfs ik word er kriegel van.

Na meerdere keren te zijn 0doorverbonden en na 6 verschillende telefoonnummers te hebben gekregen, geven we het na een half uur op. Dit kost veel teveel tijd en gaat allemaal van onze Grand Canyon-tijd af. We gaan morgen wel gewoon naar het verhuurbedrijf. Wel nog even 1 achterband oppompen want die is wel heel erg zacht. En dan eindelijk op weg.

We gaan eerst naar Market Village om ontbijt te scoren en broodjes voor de lunch. Ontbijt lukt snel, de lunchbroodjes zijn lastiger. Het worden uiteindelijk een soort zachte puntjes en een pot pindakaas. Hoe basic kun je het hebben!

Dan snel lopen naar het punt waar we gisteren ook gestaan hebben. We willen een stuk lopen en een stuk met de bus. Er zijn verschillende kleuren voor routes aangegeven. Elke buslijn stopt bij meerdere punten. Daar kun je uitstappen, de omgeving bekijken, verder lopen of een andere bus weer terug pakken. Wij hebben bedacht een stuk van circa 1, 5 uur te gaan lopen, dan de blauwe bus te pakken naar de rode route, en op verschillende plekken langs de rode route uit te stappen. De rode route schijnt namelijk de allermooiste uitkijkpunten te hebben. We willen eigenlijk niet later dan 3 uur wegrijden richting Phoenix. 

We beginnen onze looproute bij Matherpoint en zijn weer onder de indruk van de Grand Canyon. Voor onze voeten lopen ineens allemaal eekhoorntjes, ook een paar baby's. Heel schatttig en ze zijn bijna niet mensenschuw. Eentje bijt Jordan bijna dus zo schattig zijn ze ook weer niet. 

We wandelen verder maar staan toch ook vaak stil om van het uitzicht te genieten. Maar ook omdat Gilbert vandaag helaas een slechte dag heeft qua hartkloppingen e.d. en gewoon niet zo snel kan. Maar hij gaat dapper door en we komen een heel eind. We zien onderweg weer een hoop mensen met een doodswens. Ze gaan op plekken staan waar mijn maag van omdraait en dat allemaal voor een foto. Er is zelfs een (Amerikaanse) moeder die tegen haar zoon van ongeveer 10 jaar zegt dat hij op een gevaarlijk punt moet gaan zitten, dan maakt zij een mooie foto! Hoe dom ben je dan?

Ondertussen begint het in de verte (we vermoeden bij de rode route) te onweren. Bijna aan het eind van de blauwe route smeren we snel onze broodjes met pindakaas en eten deze daar op. We hebben veel langer over deze route gedaan dan we hadden bedacht dus we besluiten de rode route maar een stukje te doen. Bij het eerste uitkijkpunt schijn je ook de Colorado rivier te kunnen zien dus daar gaan we voor. Er staat echter een enorme rij bij de rode bushalte. Het is maar 1 mijl naar het volgende punt te zijn dus we besluiten te gaan lopen. Het is heuvel-opwaarts en Gilbert trekt het niet meer. En het begint te regenen en te onweren dus we houden het voor gezien. We hopen hier ooit nog eens terug te komen. We pakken de bus terug naar onze auto. 

Eerst maar weer eens proberen de navigatie in te stellen. Uiteindelijk lukt dat a op een via de coördinaten. Om kwart voor 4 rijden we eindelijk weg richting Phoenix. Het is inmiddels gestopt met zachtjes regenen. Zijn wij blij dat we niet een camper op pad zijn. 

De weg is echt 1 megalange weg alleen maar rechtuit en verder bijzonder mooi. Heel rossig en groen. Soms hoge bergen en soms grote open vlaktes, net als bij ons. De weg zelf is erg slecht, wat een gebonk. Volgens mij betalen de mensen hier geen wegenbelasting of zo.. 

Na 3 uur rijden wisselen we om en zal Gilbert het laatste stuk rijden rondom Phoenix. Terwijl op de borden boven de weg staat dat het vliegveld nog zo'n 10 minuten verwijderd is, zegt de navigatie echter dat we nog een uur moeten rijden. Wellicht is er nog een vliegveld dus we volgen de navigatie. We gaan echter steeds verder de stad uit op een weg waarvan ik denk dat is toch geen weg naar een luchthaven? Ik begin hem te knijpen want het is bijna half 8 en het wordt al donker. We komen zelfs in een soort achterstandswijk terecht. Als de navigatie ons dan ook nog een soort zandweg op probeert te sturen die naar mijn idee in the middle of nowhere uitkomt, is de maat vol. We gaan verder met de navigatie op Gilbert's telefoon.

We zitten inderdaad heel erg uit de richting en hadden er verdorie allang kunnen zijn. We barsten inmiddels van de honger en duiken snel een Chipotle binnen. Daar heeft Jordan het al zo lang over. Het is een Mexicaanse fastfood-keten en inderdaad erg lekker. Daarna snel op weg naar ons hotel. En die vinden we uiteindelijk. Snel de spullen weer uit de auto laden. Gilbert en Jordan gaan nog even zwemmen en daarna spel een we nog een spelletje Yahtzee. Het was een enerverende dag.