10 augustus: San Francisco

Laat ik meteen de spanning wegnemen ...YES het is gelukt om naar Alcatraz te gaan! Op aanraden van Marco hebben we gezegd dat we gisteren problemen met onze huurauto hadden en daarom niet konden komen en dat we niet konden bellen omdat we hier geen service hebben. Aan dat laatste is zekers . We hadden een heel verhaal klaar maar dat was niet eens nodig. Nadat we hadden gezegd dat we gisteren panne hadden vroeg ze meteen of we standby wilden staan voor een trip overdag of dat we gewoon de avondtocht van 5.55 uur wilden. Nou dat laatste graag. Ze veranderde de datum op ons formulier, zette haar initialen erbij, zei dat we om half 6 aanwezig moesten zijn en that was it! Wat een gigantische mazzel hebben we zeg. Ik had er een hard hoofd in want toen we richting kiosk liepen stond er dat er pas tickets te verkrijgen waren voor 26 augustus! Dus Marco bedankt voor de gouden tip!

Oké nu we dat geregeld hebben gaan we naar Ghirardelli voor cappuccino en een Sundae icecream. We nemen 2 verschillende Sundae's om te delen. Eentje met brownie, ijs en salted caramel hot fudge en slagroom, de ander met Americain cookies, cookiedough icecream, hot chocolate fudge en slagroom. Ze zijn heerlijk maar we zitten wel meteen bomvol!

Om de Sundae's een beetje te compenseren gaan we lopend naar Lombard Street, het kronkeligste straatje van Amerika. Vanuit Ghirardelli gaat de straat alleen maar steil omhoog en dan bedoel ik echt steil. De remmen van de auto's die er staan, moeten het wel zwaar te verduren hebben. Net als wij trouwens. De jongens gaan op een gegeven moment maar achterstevoren lopen. Ik heb het ook geprobeerd en het was inderdaad iets makkelijker dan vooruit. Gelukkig loopt de weg ook steeds een stukje horizontaal voordat hij weer omhoog gaat. 

Terwijl wij naar boven ploeteren komt er net een cable car naar beneden sjezen met veel mensen erin. Op het moment dat de cable car van een horizontaal stukje doorgaat naar beneden hoor je iedereen in de cable car lichtelijk schreeuwen. Ik denk dat het voelt alsof je in een achtbaan zit.

Uiteindelijk komen we bij Lombard Street aan. Wat is dit leuk zeg. Er staat een verkeers-regelaar bovenaan en die stuurt net een nieuwe reeks auto's naar beneden. Er zitten 8 haarspeldbochten in en 12 bloembedden met 2.000 blauwe en paarse hortensias. De huizen die er staan zijn veelal Victoriaans. We lopen via de zijkant naar beneden om ook foto's van onderaf te kunnen nemen. Echt heel erg leuk om dit gezien te hebben. 

Volgende stop wordt op verzoek van de jongens de Nike store. Volgens Gilbert's kaartje zo'n 1,9 km. Dat moet te doen zijn. We lopen en lopen (het voelt veel verder dan 1,9 km) en hebben ineens heel veel Chinezen om ons heen. Zijn we zonder het te weten in Chinatown terecht gekomen, dat overigens heel groot is hier in SzF. Prima want dat stond ook op ons lijstje. 

In de Nike store scoren Jordan en Gilbert een paar nieuwe schoenen. Het is inmiddels half 4 en ik wil toch wel richting Pier 33 gaan lopen om op tijd te zijn voor Alcatraz. Dat is weer 3 kwartier lopen met 2 grote dozen. Patrick bestelt op de Wifi bij Starbucks snel een Uber die ons naar onze auto brengt. We gooien de nieuwe schoenen in de auto en beginnen dan aan de (snelle) wandeling naar Pier 33. We komen daar om 17.20 uur dus tijd genoeg! We gaan meteen in de rij staan om te boarden. 

De hele dag hangt er al een mist over de haven en Alcatraz en de Golden Gate brug is nauwelijks zichtbaar vandaag. Als we wegvaren richting Alcatraz komt er nog meer mist opzetten. Je ziet de flarden mist gewoon voorbij drijven en de stad komt steeds dichter in de mist te liggen.

Eenmaal op Alcatraz krijgen we eerst een praatje van iemand over de regels op het eiland en hoe de tour verder in elkaar zit. We lopen eerst even buiten rond en gaan dan naar binnen. Daar kun je een audiotour pakken in de taal die je wilt en die vertelt van alles over de gevangenis (een cel was bijvoorbeeld maar 1,5 meter breed, 3 meter lang en 2 meter hoog. En dan moest er nog een bed bij) en over het leven op het eiland. Echt super interessant en ik neem dan ook heel veel foto's. Gilbert is alles aan het filmen. 

Om 20.40 uur pakken we de boot terug naar San Francisco, we beginnen honger te krijgen en de volgende en laatste boot gaat pas om 21.25 uur. Daar willen we niet op wachten. Weer in San Francisco lopen we weer terug richting auto. Ondertussen ben ik erg blij met mijn San Francisco-vest dat ik gisteren heb gekocht want het is inmiddels behoorlijk afgekoeld.. Dat zijn we niet meer gewend. We duiken restaurant Cioppino binnen. Dat is ook een gerecht maar we besluiten dat niet te nemen, het is behoorlijk duur namelijk. We kiezen allemaal iets anders en het smaakt heerlijk. 

We rijden om 22.30 uur de parkeergarage uit richting huis. Die stomme navigatie stuurt ons de hele stad door terwijl we gisteren een snellere weg hadden. Het is nog steeds druk op de wegen in de stad. We zien wel allerlei mooie gebouwen zoals een concertgebouw maar dan a la Stopera. Eén gebouw is zelfs blauw verlicht. Geen idee wat dat was maar goed. We zijn uiteindelijk om 23.15 uur thuis, behoorlijk moe. Maar wat een gave dag hebben we gehad.