26 juli: van Phoenix naar Palm Springs

We ontbijten vandaag vroeg (althans voor ons doen) om 8.30 uur. De jongens zijn zowaar eerder klaar dan wij. Het is alweer behoorlijk heet buiten en het wordt alleen nog maar warmer. Gelukkig voor ons zitten we een groot deel van de dag in de auto en dus in de airco.

Het ontbijt is heel simpel maar daar was de prijs ook naar en het vult, dus prima. Tijdens het ontbijt verschijnt er een nieuwsbericht op de tv dat er een sprinkhanenplaag heerst in Las Vegas. Zijn wij even blij dat we daar niet meer zijn!

Gilbert en ik vertrekken met de huurauto naar het vliegveld in de hoop daar de auto te kunnen omruilen. We denken tijd genoeg te hebben want we hoeven pas om 11 uur uit te checken en het vliegveld ligt op 6 minuten rijden bij ons hotel vandaan. We worden om 9.30 uur ontvangen door een vriendelijke dame Allana. Ze heeft geen auto in de luxe klasse die wij hebben gehuurd, maar kan ons wel een spiksplinternieuwe auto als alternatief aanbieden en te vragen om een refund bij Hertz in San Francisco. Of we nemen deze auto en proberen hem ergens anders om te ruilen. We kiezen dan toch voor dat laatste. Ze helpt ons nog even met de navigatie (die werkt nu gelukkig goed) en geeft ons een nummer om naar toe te bellen. Gilbert belt vanaf daar en de dame doet flink haar best om ergens zo'n - blijkbaar - luxe auto voor ons te vinden maar helaas lukt dat nu niet. We staan nu wel in het systeem dus ze blijven verder zoeken.

Ondertussen krijg ik het Spaans benauwd want het is inmiddels al half 11, dus snel terug naar het hotel. Het wordt nog een gerace om de koffers en spull een te pakken maar uiteindelijk checken we om 11.10 uur uit. Wat een gestress! Maar dat is echt weer iets voor ons pft.

Om 11.15 uur kunnen we eindelijk op weg naar Joshua Tree National Park. Dat is zo'n 4,5 uur rijden dus we moeten maar even bezien of we daar nog kunnen hiken. De weg ernaar toe is 1 lange snelweg, een beetje saai om te rijden. Dit is nog steeds Arizona en die staat is bekend om zijn cactussen. Er staan er dan ook genoeg langs de snelweg. Echt grote exemplaren ook. Het is helaas niet te doen om dat vanuit de auto op de foto te zetten al heb ik het geprobeerd. Onderweg komen we helaas in een file terecht waardoor onze tijd nog eens met een half uur oploopt. Om 14.15 uur passeren we de grens met Californië en helaas meteen geen cactussen meer onderweg.

Uiteindelijk komen we om kwart voor 5 bij het visitor centre van Joshua Tree aan. Voor ons staan nog allerlei mensen die een vraag hebben. Blijkbaar hebben we net genoeg tijd om een pitstop te houden want terwijl er nog mensen staan, roept een van de dames dat het 5 uur is en het visitor centre sluit. Niemand krijgt ook meer een kans om vragen te stellen, ze sluit haar loket en loopt gewoon weg. Een vreemde gewaarwording. Terwijl haar collega de deur op slot probeert te doen, vragen we haar nog snel waar we het beste naar toe kunnen en ze legt het gelukkig heel vriendelijk uit. 

Nu we hier zijn willen we toch nog wat zien. Deze Joshua Trees komen namelijk alleen hier in deze streek voor en nergens anders ter wereld. Het zijn dus best bijzondere bomen. We rijden zo'n 20 minuten naar de aangewezen plek en onderweg zien we allemaal Joshua Trees staan. En enorme rotsformaties. Het is mooi maar niet zo indrukwekkend als de Grand Canyon. We lopen wat rond, maken foto's en de jongens klimmen op de rotsen.

En we zien chipmunks. Wat een leuke beestjes zijn dat. Ze lijken een beetje op eekhoorntjes maar met een veel kleinere staart en ze zijn supersnel. Ik krijg ze niet zo gek dat ze stil blijven staan voor een foto. 

Als we uitgekeken zijn moeten we nog 3 kwartier rijden naar ons hotel in Palm Springs. Wat een superleuke plaats is dat. We rijden door een hele leuke hoofdstraat met allemaal winkeltjes en restaurants. Het is heel levendig en doet heel gezellig aan. Na het inchecken en uitladen van onze spullen, rijden we terug naar die straat om daar te gaan eten. Het is nu al donker, dus alleen maar nog gezelliger met alle lichtjes. En we zien een vestiging van Coldstone, waar we in Naperville van dat heerlijke ijs hebben gegeten. We vinden een leuk restaurant om te eten en het is eten is heerlijk. De jongens nemen daarna nog een ijsje bij Coldstone en Gilbert en ik halen een lekkere koffie bij Starbucks en dan terug naar ons hotel. 

Gilbert belt nog een keer met Hertz en het ziet er naar uit dat we morgen onze auto kunnen omruilen in San Diego. Ik ben benieuwd!

Om 00.00 uur (onze tijd) kloppen we bij de kamer van de jongens aan en beginnen 'Lang zal hij leven' te zingen. HOERA Patrick is jarig en is 22 geworden!!